აკაკის სიტყვებს დავუკვირდეთ:,,ქალაქში გაზრდილ ბავშვს, გენიოსიც რომ იყოს, მისი მასწავლებელი სიტყვით და ნახატებით ისე ვერ გააცნობს ბუნებას, როგორც სოფლელი იცნობს თავის საკუთარი ნახულობით. სოფლელს თვალწინ უდგას ყოველთვის ბუნება, მისის სხვადასხვაფერობით, გაცნობილი ჰყავს ყოველგვარი ოთხფეხი, ფრინველი, ქვემძრომი, მწერი, მცენარე და იცის მათი ზნე და ჩვეულება; ყველა მის თვალწინ იბადება, იზრდება, იშლება, იფურჩქნება, აყვავდება, მოაქვს ნაყოფი და კვდება, - ყველა მათგანის ჭირისა და ლხინის თანამოზიარეა და ამიტომაც ეთვისიანება მათ"....
ექსკურსია არ არის მხოლოდ გართობა,მხოლოდ თამაში, თუმცა ამის გარეშეც არ არის, რა თქმა უნდა. ჩემმა ქალაქელმა მოსწავლეებმა თავად ნახეს,განიცადეს,შეიტკბეს სოფლის მნიშვნელობა,სიკეთე,სილამაზე და ამ მოგზაურობის დროს ჩვენი მასპინძელი აკაკი იყო.იმერეთში ის გვემგზურობდა,მის ფრაზებს ვაჟღერებდით,მის ჰანგზე ვმღეროდით და ვაკვნესებდით ფანდურს..............
